روزانه نزدیک به ۵۵۰۰ راس خوک، ۵۰۰ بره و ۱۵۰ گاو و هزاران مرغ زنده به کشتارگاه
گیسونا، روستایی در منطقه کاتالان اسپانیا، برده می شود.
کارگران در اینجا از چهار گوشه جهان آمده اند. از کشتار طیور تا بسته بندی گوشت
آنها، این کارگران در خدمت این کشتارگاه ای هستند که گوشت و مرغ شرق اسپانیا
را تامین می کند. در این محل نزدیک به ۴۰۰۰ کارگر مشغول به کارند که چهل درصد از
آنها را کارگران خارجی تشکیل می دهند.
در میان آن ها ۴۴۵ اوکراینی و ۴۰۰ رومانیایی در اکثریت قرار دارند و کارگران سنگالی
در جایگاه سوم هستند.
به علاوه آنها کارگران مراکشی و کلمبیایی نیز حضور جالب توجهی دارند.
در بخش تولید ژامبون، الکساندر ویتوویچ، کارگر اوکراینی مشغول بکار است. او در سال
۲۰۰۰ میلادی به این کارخانه آمده است. دلیلش تنها درآمد بهتر نسبت به زادگاهش
اوکراین است. وی درباره این کار می گوید:
اولین اوکراینی هایی به دلیل وجود کار فراوان در اسپانیا به این شرکت تعاونی وارد شدند.
زمانی که من وارد کارخانه شدم قرارداد ثابتی بستم، دو سال بعد همسرم هم به اینجا
آمد و مشغول به کار شد. ۱۴ سال استکه اینجا زندگی می کنیم و دو دختر داریم.
اوکراینی ها و سنگالی های این کشتارگاه به دلیل شناخت هموطنان دیگرشان به این
کارخانه آمدند.
اما رومانیایی ها و یا کلمبیایی ها تنها در چارچوب توافق های بین دولتی در این کارخانه
حضور دارند.
ماسه اندیاوه، کارگر سنگالی، سال ۲۰۰۳ کار در اینجا را آغاز کرده است. او پیش تر به
برداشت محصولات کشاورزی در اسپانیا مشغول بوده و تا همین چند ماه پیش رییس
انجمن سنگالی های مقیم اسپانیا را بر عهده داشته است.
وی می گوید: هدفم در آینده سرمایه گذاری در سنگال است و البته باید این تعاونی
را هم گسترش دهیم.
برای مقابله با مهاجرت های غیرقانونی در اروپا باید در آفریقا سرمایه گذاری کرد.
باید سرمایه گذاران اروپایی با دولت های آفریقایی مذاکره کنند و در این قاره ایجاد کار کنند.
در غیر این صورت مهاجران همچنان از طریق ملیله اقدام به مهاجرت خواهند کرد.
روستای گیسونا، از سال ۲۰۰۰ به این طرف شاهد دو برابر شدن جمعیت بوده است.
حالا جمعیت روستا به هفت هزار نفررسیده است.
این روستا تنها جایی در اسپانیا است که نیمی از ساکنانش را خارجی ها
تشکیل می دهند.
برای کمک به پیشرفت و ادغام خارجی های حاضر در این روستا، تعاونی گیسونا
کلاس های متعددی از جمله کلاس های زبان اسپانیایی برای کارگران و خانواده
هایشان دایر کرده است. همچنین همکاری های متعددی بین دهدار و کارگران
وجود دارد. صندوق تعاونی روستا از جمله آن است. بعلاوه ترتیب خانه بازنشستگی و
دیگر مسایل رفاهی هم در اینجا داده شده است.
مونیکا واژدیا، یکی از رومانیایی های مشغول در این نظام تعاونی است.
وی و همسرش سال ۲۰۰۳ به اینجا آمده اند.
او به دلیل توانایی های زبانی اش توانسته در اینجا مشغول به کار شود.
او می گوید: من شخصا به آینده فکر نمی کنم و هیچ زمانی فکر ترک رومانی را
نکرده بودم. زندگی در آنجا سخت است اما هیچ گاه قصد ترک کشورم را نداشتم.
حضور من در اینجا کاملا تصادفی بود و حالا نزدیک به ده سال است که در این روستا
هستیم. نمی دانم تا یک ماه و یا ده سال آینده کجا خواهم بود.
برنامه ریزی برای آینده خیلی در اندیشه من نمی گنجد.
در این روستا ادغام خارجی ها در فرهنگ اسپانیایی، ساده تر از بقیه کشور انجام
گرفته و مهم ترین دلیل آن نرخ بیکاری پایین است. امتیازات ویژه ای در روستا وجود
دارد، روستایی که می تواند مهم ترین نماد اقتصادی و اجتماعی اسپانیا لقب گیرد.
دهدار گیسونا می گوید: از سفارت ایالات متحده محققانی به اینجا آمده اند تا دلیل
موفقیت این روستا را دریابند. مسلمانانی که همگی تنها از یک مسجد استفاده
می کنند، یا ارتدکس ها و کاتولیک هایی که از تنها کلیسای روستا بهره می برند.
استفاده مسلمانان از یک مسجد شاید غیر عادی به نظر برسد اما مطالعات محققان
آمریکایی نشان می دهد که این موضوع مهم ترین مانع ورود خشونت و افراطی گری
قومی و مذهبی به روستا است.
صد ها تریلی با سردخانه هایشان روزانه هزاران محصول این کشتارگاه را به دیگر
مناطق اسپانیا حمل می کنند.
نزدیک به ۴۰۰ فروشگاه زنجیره ای مشتری دائم کشتارگاه گیسونا هستند و حتی
برخی از محصولات آن به دیگر کشورهای اروپایی هم صادر می شود.